MOWA CIAŁA - "agresywny" Beagle

A dziś wracamy do mowy ciała. Nauczyłeś się już z grubsza oceniać sylwetkę i pysk psa. Wiesz na jakie elementy zwracać uwagę. Dlatego dziś post z mową ciała będzie wyglądać inaczej. Zrobimy trening praktyczny. Na podstawie zdjęć będziemy podejmować decyzje co robić. Pytanie na dziś brzmi: "iść dalej czy zawrócić?"

Większość dynamicznych zdjęć, które zobaczysz w postach o mowie ciała robił mój mąż, który często towarzyszył nam na spacerach ze swoim wypasionym aparatem. Ja w tym czasie "obsługiwałam" mojego psa. Dzięki temu masz możliwość oglądania serii fantastycznych zdjęć, nawet z ryzykownych sytuacji. Jednak patrząc na nie pamiętaj, że moja perspektywa była inna niż męża. Np. jeśli widzisz psa bokiem, szczekającego na wprost, to znaczy, że ja sama znajduję się na jego wysokości, a nie tam gdzie stoi fotograf. Pies zawsze kieruje swoją uwagę na innego psa, nie na ludzi, dlatego ze zdjęć łatwo wywnioskować gdzie stoi Raptor.

Sytuacja:
Wracaliśmy z Raptorem ze spaceru. Nagle z otwartej posesji wyskoczył wściekle ujadający mix beagle. Wyglądał jak sama furia i był nawet głośniejszy niż furia. Przyjrzałam się mu zastanawiając się czy mogę bezpiecznie przejść obok niego (to była najkrótsza droga do domu, a my byliśmy potwornie zmęczeni. W sensie: ja, bo mój pies nigdy nie bywa zmęczony), czy może wybrać dłuższą trasę i nie ryzykować konfrontacji.

Wyglądał tak:

Jak myślisz, jaki intencje miał ten Beagle? Można przejść obok niego bezpiecznie, czy to za duże ryzyko? Nikt nie chce być pogryziony, nawet przez małego psa, więc zanim podjęłam decyzję, przyjrzałam się napastnikowi.

Spójrzmy razem:

1. Pies ma NAPIĘTE MIĘŚNIE. Spójrz na tylne nogi i nasadę ogona. Widać mięśnie ud, a ogon jest tak napięty, że u jego nasady tworzy się fałdka. Tylne łapy bardzo mocno wbijają się w ziemię, a pazury są wysunięte, jakby pies za chwilę miał wykonać skok. Z przodu też widać napięcie, zarówno na głowie jak i na przednich łapach (prosta linia od łokcia w kierunku palców) oraz barkach. Zauważ, że światło jest tego dnia rozproszone, a Ty i tak dostrzegasz mięśnie. To znaczy, że są bardzo napięte. Dla porównania przypomnij sobie sylwetkę spaniela, albo jamniczka w zrelaksowanym ruchu, która pokazałam Ci na jednym z pierwszych postów (tutaj). Nie było widać żadnych mięśni, nawet w pełnym słońcu.

2. Pies jest ustawiony w jednym kierunku. Jego NOS, OCZY I KORPUS WYZNACZAJĄ JEDNĄ LINIĘ. To jest postawa KONFRONTACYJNA. Przybierając taką postawę pies przygotowuje ciało do skoku/ataku. Ustawienie ciała w jednej linii w połączeniu z innymi sygnałami ostrzegawczymi, zawsze powinno wzbudzić czujność i ostrożność.

2. Beagle ma stosunkowo DŁUGIE WARGI. Kiedy pies poszczekuje, lub nawet powarkuje, ale nie ma poważnych zamiarów, na przykład w czasie zabawy, jego wargi są rozciągnięte w kierunku tyłu głowy, często poza koniec kufy. Im krótsze wargi tym bardziej groźna staje się sytuacja, a ostrzeżenia psa trzeba traktować poważniej. Tu wargi kończą się razem z końcem kufy. Nie są więc krótkie, ale też nieprzesadnie długie (jeśli nie pamiętasz jak wyglądają krótkie a jak długie wargi zajrzyj tutaj).

Pamiętasz zapewne również, że postawa, jest ważniejsza niż długość warg (jeśli nie pamiętasz, to przeczytasz o tym tutaj). Dlatego punkty 1 i 2 przeważają nad wargami i wraz z głośnym, nerwowym ujadaniem i skokami "do przodu" oba powyższe sygnały świadczą, że beagle nie żartuje. Jednak nie zapominaj o wargach tak jak ja wtedy nie zapomniałam. Bo w psim świecie nic nie dzieje się przypadkiem. I te wargi to ważny sygnał. Daje nadzieję. Dlatego, choć dwa pierwsze punkty przeważały w stronę "nie podchodź", z nadzieją patrzyłam na psa wyczekując kolejnych sygnałów, w monologu, który prowadził.

W ciągu kolejnej sekundy lub dwóch zostały zrobione dwa kolejne zdjęcia:

 3. Na drugim z powyższej pary zdjęć widać, że pies pokazuje GÓRNE ZĘBY. To zawsze jest OSTRZEŻENIE i nie wolno tego bagatelizować. Nigdy. Ja jednak ujrzałam coś jeszcze: jeszcze dłuższe wargi... To co widziałam, to nie była agresja... W czystej agresji wargi są zawsze krótkie.

4. To co rzucało się w oczy najbardziej od samego początku, to GRZBIET WYGIĘTY W ŁUK, NISKIE UŁOŻENIE CIAŁA i TYLNE ŁAPY POD LINIĄ BRZUCHA. Wszystkie te trzy cechy świadczą o STRACHU. Najważniejszą z nich jest ułożenie grzbietu w łuk. Zawsze i niezawodnie wskazuje ono na lęk.

Oczywiście istnieje coś takiego jak agresja lękowa i przerażony pies może ugryźć tak samo jak pies agresywny. Dlatego wszystko, co napisałam do tej pory skłoniłoby mnie raczej do odwrotu niż do konfrontacji.

Wtedy jednak beagle zrobił coś takiego:

 5. Tu widzimy już KRÓTSZE WARGI (choć wciąż jeszcze to nie jest to, bo końcówka warg jest w kształcie kąta ostrego, a nie kątem rozwartym), PRZYMKNIĘTY PYSK (pies przymyka pysk przed atakiem, więc to bardzo ważny sygnał) i CAŁY GARNITUR GÓRNYCH ZĘBÓW. To POWAŻNE OSTRZEŻENIE. Kiedy pies tak wygląda nie radzę wyciągać do niego ręki.

6. USZY NA YODĘ z Gwiezdnych Wojen. Obniżone, skierowane na boki, napięte. Nawet reżyser słynnych "Gremlinów" wiedział, że takie ułożenie uszu to BARDZO POWAŻNE OSTRZEŻENIE. Człowiek mimowolnie wstrzymuje oddech i czeka na "ostrzegawcze syknięcie".

Już miałam zamiar zawrócić kiedy zobaczyłam, że pies zmienił kierunek i...

7. USTAWIŁ SIĘ BOKIEM. Jego głowa znalazła się pod kątem prostym do ciała (na zdjęciu widzisz zarówno dwie dziurki w nosie jak i zadek beagla). Pamiętaj, że my z Raptorem znajdujemy się na wprost jego pyska. Z takiej pozycji atak jest niemożliwy z powodów fizjologicznych. Nie skoczysz do przodu, kiedy tylne nogi masz po prawej. Wtedy możesz skoczyć co najwyżej w lewo...

Możesz pomyśleć, że Beagle to zrobił przypadkiem. Po prostu tak się ustawił. A ja Ci mówię, że nie. Nic w psiej komunikacji nie dzieje się przypadkiem. Tak jak ludzie potrafią gadać godzinami, tak też psy prowadzą długie konwersacje. Tylko zamiast słów używają sygnałów. Ten beagle ustawił swoje ciało bokiem, bo tak chciał. Bo mówił nam coś ważnego.

To ostatecznie sprawiło, że zrozumiałam sytuację. Ten pies był w pobliżu swojej posesji, której bronił przed obcymi. Taką miał pracę. Ale tak naprawdę konfrontacja z 50 kg malamutem i jeszcze cięższą właścicielką wcale nie była wielkim marzeniem beagla. Bał się jak diabli. Chciał, żebyśmy sobie poszli jak najdalej od jego domu i był gotów przymknąć oko na to, że przejdziemy kawałek "jego" ulicą, jeśli w ten sposób pozbędzie się nas i nie będzie się musiał bić. Jego ciało obrócone do nas bokiem i wygięty w łuk grzbiet były jak otwarta furtka: 

"Idźcie, ale już, droga wolna, nie będę robił kłopotów, tylko znikajcie spod mojego domu".

Kiedy ruszyliśmy w jego stronę pewnym krokiem, beagle wycofał się na swoją posesję i zamilkł na chwilę, żeby nie absorbować naszej uwagi jak będziemy go mijać. Zrobił dosłownie wszystko, żebyśmy poszli w swoją stronę.

Przeszliśmy więc bez kłopotu:

Mam nadzieję, że podobał Ci się ten krótki tutorial i że coś z niego wziąłeś dla siebie. Jeśli tak to zapraszam do subskrypcji, będzie tego więcej.

Na koniec dodam ostrzeżenie, rodem z Ameryki: nie próbuj robić tego sam (mam tu na myśli przechodzenie obok rozwścieczonego beagle, czy jakiejkolwiek innej rasy, a nie czytanie psiej mowy ciała). Każda sytuacja jest inna i przy ocenie zachowania psa bierze się pod uwagę bardzo wiele czynników: nie tylko mowę ciała jego samego, ale też mowę ciała innych psów znajdujących się w pobliżu, na przykład Twojego, swoją własną intuicję, dynamikę ruchu, sekwencję sygnałów, werbalizację itp. Jeszcze Ci o tym opowiem.

A póki co, pamiętaj: najbezpieczniejszym sposobem interakcji z psem, którego podejrzewasz o złe zamiary jest... brak interakcji.